De zoektocht naar de perfecte golf

Beeld: CC0 / Pixabay

Beeld: CC0 / Pixabay

Wie een lekkere surfsessie wil, hoeft niet per se naar de goudgele stranden van Bali te vliegen, of met een backpack door Australië te trekken. Surfen kan uitstekend in eigen land. De zoektocht naar de perfecte golf. Dat die wat modderig van kleur is, so be it

Wanneer we uit de auto stappen valt een leeg drankblikje met een zachte tok uit de auto. Als vanzelf rolt het onder het voertuig. “Ruim je dat nog wel even op?” horen we achter ons. Blond haar, gebronsd lichaam, ontbloot bovenlijf. Surfer! Maar dat hadden we ook blind kunnen raden. Surfers zijn over het algemeen erg één met de natuur. En dan vooral met de zee en alles eromheen.

“Je werkt tijdens het surfen sámen met de natuur. Tegen de golf vechten werkt averechts,” aldus René Dekker, surfleraar op het strand van Ter Heijde, vlakbij Den Haag. Een strand dat steeds populairder wordt onder surfers. Aangezien de gemeente Den Haag het nabijgelegen Zuiderstrand van Scheveningen surfervrij wil maken, wegens te gevaarlijke stromingen, zal die populariteit de komende tijd alleen maar toenemen. In het zand tekent René met zijn vingers een klein schema.

“Dit zijn zandbanken. Daar breekt de golf op. Maar het water moet ook terug kunnen stromen. Dat doet het aan de zijkant van de zandbanken. Of langs de pier.” Hij wijst richting het water. Het surfstrand bij Ter Heijde wordt opgesplitst door een aantal pieren die meters de zee inlopen. Daar is de stroming richting de zee het sterkst. Zo’n uitgaande stroming wordt een rip genoemd. Wie daarin terecht komt, wordt de zee opgesleurd.

“Het stomste wat je dan kunt doen”, zegt René, “is uit alle macht proberen naar de kust te zwemmen. Je moet met de stroming mee peddelen. Maar wel schuin, zodat je uiteindelijk uit de stroming komt.” Je kunt de rip overigens ook in je voordeel gebruiken, door je erop mee te laten drijven. Zo kom je op een redelijk arbeidsvrije manier áchter de golven terecht. “Maar de zee is en blijft de baas.”

Wijze les, check! Helaas heeft niet iedereen dat respect en die kennis. Jaarlijks vinden in Nederland tussen de tweehonderd en driehonderd surfers en zwemmers de verdrinkingsdood. Ze gaan nietsvermoedend het water in. “Ze weten vaak niet hoe stroming werkt,” aldus René.

Uit de kleren
Op het strand schiet Penthouse een wetsuit aan. In surffilms zien we surfers in tropische oorden vaak niet meer dragen dan een zwembroekje, maar daar is het in Nederland toch net wat te koud voor. Ook in de zomer. De theorie kennen we. Het is tijd om een golf te pakken. Onder het toeziend oog van enkele toeristen die een biertje drinken bij strandtent Jamm Beach gaan we het water in. René peddelt al voor ons uit.

Nog voordat we goed en wel achter de golven zijn gekomen, passeert hij ons richting het strand. Staand, op de neus van zijn board. Een noseride. We draaien ons board om en peddelen ook zelf weer een klein stukje richting het strand. We liggen nog net wat te ver naar achteren om een golf te kunnen grijpen.

Net op het moment dat we goed liggen, geeft een golf van een slordige anderhalve meter ons een duwtje in de rug. Als de golf aanzwelt, voelen we hoe hij ons optilt. Maar nog voordat we de kans zien om een poging tot opstaan te doen, duikt de plank plots naar onder en boort zich in de oceaan onder ons. Ook iets met een neus, maar dan anders. Een nosedive. De reden: we lagen te ver voorop onze plank.

Terwijl de golf over ons heen dendert, kunnen we weinig doen. Ja, wachten totdat de golf is uitgeraasd. Pas dan komen we boven, met de handen – veiligheidshalve – over het hoofd. Ook al voelen we de leash van onze surfplank aan ons been trekken en weten we daardoor dat de plank zich voor ons bevindt. Je weet immers maar nooit wie er nog meer in het water ligt, of op een golf voorbij komt. De meeste surfers die verdrinken, krijgen hun eigen board of het board van iemand anders tegen het hoofd.

Een ongeluk zit in een klein hoekje, maar wie de surfregels in acht neemt, heeft weinig te vrezen. In het kort luiden die: de surfer die het dichtst bij het breekpunt van de golf zit heeft voorrang, peddel om de golf heen en niet erdoorheen, let goed op je omgeving, houd je bord bij je en… communiceer. Het strand en de zee respecteren scoort, als gezegd, ook hoog in de surfersbijbel.

“Surfers zijn meestal erg relaxt, maar als je jezelf niet aan die regels houdt, kunnen ze wel eens je board breken,” vertelt surfer Joost ons in surfwinkel D-Frost. “Als ze echt heel chagrijnig zijn, dan.” D-Frost ligt vlak voor het strand van Zandvoort, waar het veel drukker is dan bij Ter Heijde. Wat opvalt: de golven zijn hier hoger. Dat komt, volgens een anonieme local, door de hogere zandbanken.

“Nederland is de ideale plek om het te léren. En Zandvoort is dan weer ideaal voor welke surfer dan ook. Je kunt hier als beginner goed terecht op de lagere golven voorin, maar ook de betere surfer kan zich hier wat verder naar achteren prima uitleven. Daar zijn de golven toch net wat hoger dan op veel andere plekken in Nederland.”

En dat merken we. Bij ieder strand waar we komen is een surfschool niet ver verwijderd. “Beginners blijven vooral in de white wash,” vertelt een surfleraar van Hart Beach in Scheveningen ons telefonisch. De white wash is het deel van de golf nadat die gebroken is. Te herkennen aan –inderdaad – het witte schuim.

Naakstrandsurfen
Penthouse is het stadium van witte schuim al lang voorbij. Wij gaan voor de echte golven. Terwijl de zon doorbreekt, rijden we van Zandvoort naar Rotterdam, linea recta naar het havengebied Maasvlakte. Het is een van de beste breaks van Nederland. Bijkomend voordeel: die break bevindt zich ook nog eens bij een van de bekendste naakstranden van ons land. We kiezen op deze zonnige dag voor het Slufterstrand. Dat ligt in het gebied De Slufter, een opslaggebied voor vervuild havenslib. Zeker niet de meest romantische plek, maar goede golven nonetheless.

Ook hier: drukte. Het ziet dan wel niet zo zwart van de mensen en surfplanken als in Zandvoort en Scheveningen, maar het wordt wel knokken om een plekje. De golven volgen elkaar gelukkig niet al te rap op, waardoor we relatief snel achter de break kunnen komen. We zoeken een plekje in de line-up. En dan: wachten maar. Terwijl we de zee opkijken in afwachting van een goede golf, peddelt een blonde surfchick langs ons af. Ze kiest een plekje, direct naast die van ons. “Goeie golven vandaag?” proberen we. Ze haalt haar schouders op. Quasinonchalant: “Het is een beetje choppy. Veel wind. Maar het is do-able.”

De golven worden zo aan het eind van de middag wat hoger. Vloed. In de verte zien we een nogal slordig exemplaar aankomen. In eerste instantie lijkt het ons niets, maar ook wij vergissen ons wel eens. De golf zwelt aan tot een mooie twee meter en breekt net als hij ons voorbij is op in miljoenen kleine waterdruppels.

Achter de golf ontstaat een kleine privé-regenboog. Als we opkijken zien we dat het blonde surfmeisje dat naast ons lag, is verdwenen. Een paar meter verderop zien we haar omhoog komen en opspringen op haar storyboard. De stelregel: hoe kleiner het bord, hoe makkelijker het is om achter de golven te komen, maar hoe meer kracht een golf nodig heeft om je vooruit te stuwen. En hoe moeilijker het is om rechtop te gaan staan.

The perfect wave
Dan, na nog een paar minuten dobberen, zien we waar we al de hele dag naar op zoek zijn. . Voor Nederlandse begrippen dan. De wind houdt zich even rustig, terwijl de golf in een rechte lijn op ons afrolt. We gaan liggen met onze voeten net voorbij het uiteinde van het board. Die vergissing van te ver naar voren liggen – met als gevolg die nosedive – maken we niet nog een keer.

We slaan met onze armen in het water, net als bij de borstcrawl. Alleen halen we onze armen niet langs ons lichaam, maar onder het board door. We maken vaart, kijken om, en zien dat de golf blijft groeien. Hij oogt als een exemplaar van een meter of vier, al lijken de dingen in het water altijd groter dan ze zijn.

Wanneer de golf achter tegen ons surfboard drukt, worden we gelanceerd. Als een raket. Bijna glijden we van ons board, maar we weten ons nog net te corrigeren. We drukken ons bovenlichaam omhoog en trekken ons rechterbeen op tot onder onze borstkas. Die staat! Met een snelle beweging hijsen we ons linkerbeen omhoog en planten dat voor ons neer, iets voor het midden van het board. Dit alles in een split second.

We komen overeind, net op het moment dat de golf ons optilt en we bovenop the green varen. We zakken door de knieën, houden de rug recht en voelen de snelheid. Onder ons zien we het water voorbijtrekken. De golf is bij lange na niet vier meter hoog, zoals we eerder dachten, eerder anderhalve meter. Maar het plezier dat hij geeft is er niet minder om. We maken wat bochten en rijden de golf helemaal uit, tot we bijna bij het strand zijn. Al met al duurt het nog geen minuut, maar wat een rush. De laatste paar meters peddelen we naar de kust. Daar staat de blonde surfchick ons glimlachend op te wachten. “Mooie golf, ik ben Linda.”

Ter verdieping

Ideaal surfweer?
Penthouse pikte de perfecte golf bij de Maasvlakte bij Rotterdam. Maar Nederland zit vol goede surfspots. Zie het overzicht hieronder. Welke spot de beste is, hangt (o.a.) af van de windrichting en -kracht. Op surfholland.nl en surfweer.nl wordt dagelijks het surfweer voor verschillende locaties uiteen gezet. Voor iedereen met wat meer kennis van getijden en het lezen van schematische weergaves, neemt een kijkje op (het veel uitgebreidere) Magic Sea Weed.Goede surfspots in Nederland zijn doorgaans (in willekeurige volgorde):
Scheveningen
Paal 17 – Texel
Maasvlakte – Rotterdam
Strand Ter Heijde – Monster
Zandvoort
Domburg
Bloemendaal
Hoek van Holland
Wijk aan Zee
Noordwijk
Hete surfspots in de winter
Wie deze zomer leert surfen, wil in de winter zijn skills natuurlijk bijhouden. Dat kan in Nederland, maar een warm oord terwijl het hier vriest is natuurlijk niet verkeerd. Zoals:
Marokko: In de zomer dankzij de warme luchtstromen vanuit het binnenland amper golven, maar in de winter dankzij de zeewinden des te meer. Uitstekend.
Portugal: Net als Marokko een land met twee kustlijnen. De westelijke is voor beginners uitstekend in de zomer, maar in de winter wat lastig. De zuidelijke komt in de winter meer tot zijn recht voor de beginner.
Fuertaventura: Vooral aan de westelijke en noordelijke kusten. Veel verschillende stranden, met veel verschillende golftypen. Ook geheime plekken waar bijna niemand komt.
Australië: Is het bij ons winter, dan is het daar zomer. Heel land vol met kustlijnen, dus take your pick. Populairste surfroutes liggen langs de oostkust, tussen Sydney en Byron Bay en bij Surfers Paradise (what’s in a name?).
Zuid-Afrika: Zelfde als hierboven: zomer, terwijl het hier winter is.

Dit artikel verscheen eerder in